Denk jij er wel eens over na welke reis het vervuilde water in het toilet maakt, zodra je op de knop drukt om door te spoelen? Waarschijnlijk niet. Het zuiveren van afvalwater is één van de vele alledaagse processen waar we niet bij stilstaan. Het lijkt zo gewoon dat we continu van schoon water mogen genieten en dat het vervuilde water eenvoudig wordt afgevoerd. Gewoon is het echter niet. Er zijn nog heel veel landen in de wereld waarin ze met bewondering naar dit proces kijken. Afvalwaterzuivering is een complex proces, maar is noodzakelijk om ons van schoon water te voorzien. Maar hoe werkt dat eigenlijk precies? Wij gingen op onderzoek uit en ontdekten een aantal interessante weetjes.
Bacteriën spelen een belangrijke rol in het proces
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar bacteriën spelen een zeer belangrijke rol tijdens afvalwaterverzuivering. Stoffen zoals urine, zeep en etensresten moeten verwijderd worden, alvorens het water hergebruikt kan worden. Dit gebeurt met de tussenkomst van bacteriën. Bacteriën leven op organisch materiaal. Daardoor zullen zij direct aanvallen op de vervuilde stoffen in het water. Doordat zij dit als het ware wegvreten zal het water gezuiverd worden. Dit gebeurt natuurlijk niet direct, want eerst moet het water gefilterd worden om de grootste stukken vuil tegen te gaan. Denk bijvoorbeeld aan hout, plastic en ander afval. Dit wordt niet verteerd door bovengenoemde bacteriën en zullen daarom met een speciale filter verwijderd worden. Pas als het water op het eerste gezicht relatief schoon is, kunnen de kleine deeltjes langzaam naar de bodem zakken. Dit proces heet ook wel voorbezinken. Dankzij dit sorteerproces is het later eenvoudiger om klein organisch materiaal af te breken.
Water zuiveren
Natuurlijk is enkel de tussenkomst van bacteriën niet voldoende om het water 100% te zuiveren. Daar is nog meer voor nodig. Tijdens deze stap spreken we van nabezinking. Hierbij wordt volledig gezuiverd water gescheiden van het vervuilde water. Vervuilde delen zakken naar de bodem en worden actief slib genoemd. Vervolgens zal het schone water vanzelf over de rand van de tank stromen en zo terug in de natuur komen. De bacteriën die vervolgens overblijven worden opnieuw gebruikt om vervuild rioolwater schoon te maken.
In sommige gevallen gelden er strengere regels met betrekking tot water in kanalen of rivieren. Bijvoorbeeld als dit water ook als zwemwater gebruikt kan worden. Als dit het geval is, zal er nog een extra stap aan het zuiveringsproces worden toegevoegd. Hierbij wordt het water na de nabezinking opnieuw in een speciale tank geplaatst, waarbij er nog meer mogelijke schadelijke stoffen uit het water wordt gehaald.
Kunstmest
Zodra het gehele zuiveringsproces is doorlopen, blijft er altijd nog een reststof over. Dit kunnen bijvoorbeeld resten van uitwerpselen zijn. Hierbij spreken we over zuiveringsslib. Uit deze reststof kunnen fosfaten gehaald worden, een stof die in de natuur vrijwel niet voorkomt. Het komt echter wel in urine en ontlasting voor en is daarom van onschatbare waarde. Er zijn speciale bedrijven die deze fosfaten omzetten in andere producten, zoals bijvoorbeeld kunstmest. Dit past binnen het streven van de overheid om zo klimaatneutraal mogelijk te werken.